CHP’nin 1 yılı aşkın tutukluluğunun ardından geçtiğimiz ay tahliye edilen Esenyurt Belediye Başkanı Ahmet Özer, MHP lideri Devlet Bahçeli’yle yaptığı görüşme ve ‘barış sürecine’ dair değerlendirmelerde bulundu. Özer, “Bahçeli, ‘İki nokta arasında en kısa yol bir doğrudur, şu anda muhataplardan biri Öcalan biri de devlettir’ dedi. Silahları yakmanın gömmek veya teslim etmekten daha anlamlı bir davranış olduğunu düşünüyor. ‘Silahlar teslim edilirse sanki karşı taraf diz çöktü gibi bir anlam çıkabilir, bu da bazı yeni fraksiyonlara neden olabilir’ diye düşünüyor. Demirtaş’ın da bir an önce özgürlüğüne kavuşmasından yana…” dedi.
Ahmet Özer, sürecin işleyişiyle ilgili bir soruya ise şöyle cevap verdi: “Bir silahlar bırakılır. İki, hukuki zemin oluşturulur. Ama bu aşama çok uzadı. İşin başlangıcından bugüne bir sene geçti. İş uzadıkça enfekte olma riski yüksek, sabotaj olması riski yüksek. Bu ikinci adım, yani hukuki düzenleme halledildikten sonra üçüncü adım eve dönüştür. Ama şu anda devleti yönetenler “Gelsinler, teslim olsunlar, sonra biz hukuki altyapı oluştururuz” diyor. Böyle bir usul yok ki! Yani geldiğinde tutuklayacaksın adamı hapse atacaksın. İnsanlar o zaman gelir mi? Daha bir de dördüncü adım var; toplumsal entegrasyon.”
Geçtiğimiz hafta MHP lideri Devlet Bahçeli’yle görüşen Ahmet Özer, gündeme ilişkin t24’den Cansu Çamlıbel’in sorularını cevapladı. Röportajdan soru ve cevaplardam bazı bölümler şöyle:
- Bir yılı aşkın bir tutukluluğun ardından 11 Kasım tarihinde Silivri Cezaevi’nden tahliye edildiniz. Serbest kaldıktan yaklaşık bir ay sonra, 13 Aralık’ta MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’yi ziyaret ettiniz. Siz mi talep ettiniz bu görüşmeyi?
Biliyorsunuz, ben içerdeyken Sayın Bahçeli’nin serbest kalmam ve görevime iade edilmem konusunda açıklamaları oldu. Yine Sayın Feti Yıldız’ın benimle ilgili beyanları oldu. Hem kendilerine teşekkür etmek hem de barış sürecini konuşmak üzere bir randevu talebim oldu. Sağ olsunlar kabul ettiler. Bu arada ben DEM Parti Eş Genel Başkanlarıyla da görüştüm. Mecliste grubu olan bütün partilerle görüşmek isterim.
- Madem ‘süreci’ de konuşmak istediniz. Devlet Bahçeli’nin de bu çerçevede değerlendirmeleri olmuştur görüşme sırasında heralde.
Barış süreciyle ilgili olarak benimle aynı noktalarda olduğunu söyledi. Komisyonun çalışmalarından bahsetti. Bu zamana kadar 19 görüşme olduğunu, MHP ve DEM’in raporlarını verdiğini hatırlatarak CHP ve AK Parti’nin raporlarının beklendiğini söyledi. “Onlar da bir an önce verirse, süreç hızlanacak ve ardından yasa çıkacak.” dedi. Onun isteği eğer mümkünse bütçe görüşmeleri arasında yasanın çıkması yönünde.
- Sayın Bahçeli’nin hızla çıkmasını beklediği yasa silah bırakılan PKK’lıların Türkiye’ye dönüşünün önünü açacak ‘infaz yasası’ değil mi?
Barış yasası. Benim de bu sürecin bir muhatabı olduğumun altını çizdi.
- ‘Barış yasası’ sizden bir gün önce Devlet Bahçeli’yi ziyaret eden DEM Parti İmralı heyetinin kullandığı terminoloji. Devlet Bey’in de aynı ifadeyi kullanması dikkat çekici. Konuştuğumuz şey bir çeşit ‘eve dönüş yasası’ ama. Doğru mu?
Yani evet, ben de öyle anladım. Bu konuyu çalışmasını Feti Bey’den rica ettiğini söyledi. Nitekim ben daha sonra Feti Bey ile konuşurken o da bana bu konuyu arkadaşlarla konuştuğunu söyledi. Yetişir mi, yetişmez mi orası başka bir şey. Ama sonuçta Devlet Bey süreç fazla uzamadan bu yasal çerçevenin de bir an önce bitirilmesini ve eve dönüşlerin gerçekleşmesini istiyor. Devlet Bey görüşmemizde, benim de bu sürecin bir muhatabı olduğumu ve bu sebeple hedef gösterilemeyeceğimin altını çizdi. Bu benim açımdan tabii önemliydi.
- Özgür Özel’den haberli ve hatta onun mesajlarını da götürerek Bahçeli’ye gittiğinize göre bir nezaket ziyaretinin ötesinde şeyler konuşuldu diye anlıyorum.
Ben barış sürecindeki samimi ve kararlı duruşu için teşekkür ettim. Ama ardından barış süreci devam ederken yapılan operasyonları ve yargıya olan güven düşüklüğünü de konuştum. Buna örnek olarak da İmamoğlu davalarında değişen hâkimleri gösterdim. Bir yandan barış süreci yürütülürken, öte taraftan İmamoğlu’na 2500 yıl ceza istenmesi bu sürece zarar veriyor. Toplumun yarısı dışlanarak barışın sağlanamayacağını belirttim. Barışın bu kez başarılı olabilmesi için topluma mal edilmesi ve toplumsallaşması gerektiği üzerinde durdum. Bunun için de niyet, samimiyet, empati ve barış dilinin altını çizdim. Bu noktada bazı samimi adımların atılması gerektiğinin altını özellikle çizdim.
- Sizin süreci başarıya götürecek ‘samimi adım’ olarak gördüğünüz şeyler nedir?
Tutuksuz yargılama, kayyımların iadesi, hasta tutukluların bırakılması, AİHM ve AYM kararlarına uyulması gibi bazı adımlar atılabilir. “Bunlar barışa olan inancı yükseltecek ve toplumu rahatlatacaktır” dedim. Kayyımların iadesi konusunda Sayın Bahçeli de bizimle hemfikir. Barış sürecinin başarılı olması için kayyım rejiminin son bulması gerekir. Bu konuda Sayın Bahçeli de benzer bir şey düşünüyor. Zaten daha önce “İki Ahmet görevine dönmeli” şeklinde bir demeci de vardı. Ahmet Türk’ü ve beni kastetmişti. Sayın Bahçeli barış dilinin egemen olması ve siyasetteki tansiyonun düşürülmesi önerisinde bulundu. Aslında ben bu yorumu yapınca, kendisi de bu öneriyi teyit etti.
- Yani Bahçeli kendiliğinden söylemedi. Bu konuyu siz gündeme getirince o da üzerine söyledi. Doğru mu anladım?
Evet, ben barış dilinin egemen olması ve siyasetteki tansiyonun düşürülmesi konusunu konuşurken o da buna katıldığını söyledi. Ayrıca Sayın Bahçeli siyasal istikrarın öneminin altını çizdi.
Silahları gömmek veya teslim etmekten ziyade silahları yakmanın anlamı üzerinde durdu. Bunun daha anlamlı, daha yerinde bir davranış olduğunu söyledi.
- Bunu biraz açar mısınız? Anladığım kadarıyla sadece 11 Temmuz’daki silah yakma törenini kastetmiyor. Bundan sonraki süreçte PKK’nın bütün silahlarının yakılarak imha edilmesi metodunu uygun bulduğunu mu söylüyor?
Onu şöyle açtı; “Silahları gömmek, o silahların yeniden gömüldükleri yerden çıkabileceği anlamına gelebilir. Silahlar teslim edilirse, o zaman da sanki karşı taraf işte diz çöktü, teslim oldu anlamı çıkabilir buradan. Bu da yeni birtakım fraksiyonlara, tazyiklere yol açabilir. Ama silahları yakmak o silahların bir daha tekrar kullanılmayacağı anlamı taşıdığı için en anlamlı davranıştır.” Ayrıca Öcalan’a neden “kurucu önder” dediğini de açıkladı.
- ‘Kurucu önder’ meselesini siz mi sordunuz, yoksa kendisi mi açıklama gereği hissetti?
Yani iş bir noktaya geldi. Ben “Süreç uzarsa enfekte olabilir, süreci hızlandırmak lazım” dedim. O da bunun üzerine kendisine bazı eleştiriler olduğunu söyledi. “İki nokta arasında en kısa yol bir doğrudur. Bir eğri de çizip sonra sona gidebilirsiniz. Bu zaman ve kaynak israfına neden olur. Şu anda muhataplardan biri Öcalan’dır, biri de devlettir. Bunu yok sayarak, öteleyerek, etrafından dolanarak bir yere varılamaz. Ben bunu apaçık bir biçimde ortaya koydum. Koyuyorum da” dedi.
- Demirtaş konusunu siz mi açtınız, yoksa “kurucu önder” meselesi gibi kendisi mi izah etmek istedi?
Bunların büyük kısmı benim yaptığım konuşmalara verdiği cevaplardı. Ben AYM ve AHİM kararlarının uygulanması gerektiğinin altını çizdiğimde, “Selahattin Demirtaş’ın bir an önce serbest kalmasının ülkemizin yararına olduğunu, barış sürecine katkı sunacağını düşünüyorum ve bundan yana olduğumu bilmeni istiyorum.” dedi. İşte benim, Ahmet Türk’ün, Selahattin Demirtaş’ın barış sürecine katkılarımızdan bahsetti.
- Biraz önce Feti Yıldız ile de görüştüğünüzden bahsettiniz. Feti Yıldız, Bahçeli ile görüşmenize mi katıldı, yoksa onunla daha sonra ayrıca mı görüştünüz?
Evet, Feti Bey ile ayrıca görüştük. Kızım Seraf da yanımızdaydı ve o sırada İBB dosyasında düzenlenen tensip açıklanmıştı. Seraf onu takip ediyordu. Seraf haberleri takip etmek için dışarı çıkıp geri geldiğinde hiç kimsenin tahliye olmamasına çok üzüldüğünü söyledi. Feti Bey de o esnada öğrenmiş oldu. Buna çok şaşırdığını, bunun aslında iyi olmadığını, bununla ilgili gerekli girişimlerde bulunacağını söyledi. Dosyada hiç adı olmayan insanlar var tutuklu biliyorsunuz. Feti Bey de zaten bu zamana kadar hukuk ilkelerine vurgu yapan sosyal medya paylaşımları yapmış biri.
- Hakkınızdaki iddialara döneceğim ama çözüm süreci ile ilgili oynamak istediğiniz rol konusunda bir sorum daha var. Gerekirse Öcalan ile de görüşür müsünüz?
Ben barışın gerçekleşmesi için herkesle görüşürüm. Kürt sorunun çözümü ve barışın gerçekleşmesi için diyalog ve müzakere şarttır. Bunu diyen biri olarak da ben konunun çözümü ve barışın gerçekleşmesi için herkesle diyaloga varım ve herkesle müzakere etmeye varım.
- Peki siz bu konuyu bu kadar açık olarak Genel Başkan Özgür Özel ile konuştunuz mu? Önümüzdeki süreçte sizi yeni bir şapkayla görebilir miyiz?
Bu Sayın Genel Başkan’ın takdirinde. Benim bu süreçte katkı sunmam konusuna çok sıcak. Biz Sayın Genel Başkan’la bu konuda üstümüze düşen her türlü görevi birlikte yapmaya, yürütmeye amade olduğumuz konusunda mutabıkız zaten. Partim bana ne görev verirse, yaparım. Cumhuriyet Halk Partisi ve İşçi Partisi benim komisyonda konuşmam konusunda önerge verdiler ama olmadı. Zaten o süreç bitti. Bundan sonraki süreçte bir kişi olarak, bir akademisyen olarak, bir yurttaş olarak ben üstüme düşen rolü oynamak isterim. Zaten 40 yılını bu işe vermiş, barış ve demokrasi için çalışmış birisiyim.
- Gerekirse CHP adına Öcalan’a da gider misiniz mesela?
Eğer partim de bu konularla ilgili bana bir görev verirse seve seve yaparım. Herkesle konuşuruz. Ben şöyle düşünüyorum, pratikte oynayacağınız rol zaten size o misyonu verir.
- Bahçeli’nin sizinle görüşmede de zikrettiği ‘Barış Yasası’ konusuna dönersek… Burada ciddi manada bir tökezleme yaşandığını izliyoruz. PKK’nın sembolik silah yakma töreni 11 Temmuz’da, yani beş ay önceydi. Sonrasında PKK, bu hukuki adımı beklemeye başladı. Size göre bu işin takvimi nasıl olmalı ya da olmalıydı?
Ben post-doktoramı çatışmaların çözümü üzerine yaptım. 42 kitap yazdım, 15 tanesi bu işle ilgilidir. Bir silahlar bırakılır. İki, hukuki zemin oluşturulur. İkinci adım bu bahsettiğimiz zaten. İşte birtakım grupların yavaş yavaş Türkiye’ye dönüşünün ve toplumsal hayata katılımının önünün açılması. Ama bu aşama çok uzadı. İşin başlangıcından bugüne bir sene geçti. İş uzadıkça enfekte olma riski yüksek, sabotaj olması riski yüksek. Bu süreç, süt liman olacak değil elbette. Koca bir olay var ortada. Binlerce taraftar var. Onun için iktidarın elini çabuk tutması lazım. Bu aşama her zaman sabotaja, bozulmaya, lafların yanlış anlaşılmasına müsait bir ortamdır. Dünyada da örnekleri var.
Bu ikinci adım, yani hukuki düzenleme halledildikten sonra üçüncü adım eve dönüştür. Ama şu anda devleti yönetenler “Gelsinler, teslim olsunlar, sonra biz hukuki altyapı oluştururuz” diyor. Böyle bir usul yok ki! Yani geldiğinde tutuklayacaksın adamı hapse atacaksın. İnsanlar o zaman gelir mi? Amaç üzüm mü yemek bağcı mı dövmek? Bu söylemler ya bu işi bilmezlikten ya da bu işin olmasını istememekten kaynaklanıyor.
Daha bir de dördüncü adım var; toplumsal entegrasyon. Bu aşamanın en kritik unsuru da hakikatlerle yüzleşmedir. Kalıcı barış için Türklerin gururu incitilmemeli, Kürtlerin onurlu yaşamanın da önü açılmalı. Kardeşlik hukuku bir temele bağlanmalı ki gerekir ki bundan sonra biz yol yürüyebilelim. Bakın, toplamda devletin 9 tane girişimi olmuş bu işi çözmek için. Hepsi başarısız olmuş. Başarısızlığın çeşitli nedenleri var ama en birinci neden toplumsallaştırılmamış olması. Topluma biz bunu kabul ettirmemişiz. Bunun topluma kabul ettirilmesi lazım.
- Sürecin toplumsallaşması için ne yapılması gerekiyor ve AKP iktidarı yapmıyor?
En büyük mesele dildir. Dili değiştirmemiz lazım çünkü dildir savaşı çıkaran ve dildir barışı yapan. Mesela düşünelim kan davası yapanlar geliyorlar bir sofrada buluşuyorlar, oturduklarında birbirlerine küfrederlerse barış olur mu? Barışacağın insana karşı tabii ki dilini değiştirerek yapacaksın. Bence Bahçeli doğru yapıyor. Ama devletin de dilini değiştirmesi lazım, halkın da dilini değiştirmesi lazım, örgütün de dilini değiştirmesi lazım. Her iki tarafın da gerekirse fedakârlık yapması, ödün vermesi lazım ki ortada bir noktada buluşsunlar. Barış “ben yaptım oldu” demekle olacak bir şey değil. Ama yine de bana göre barış süreci artık geri dönülmesi zor noktayı aştı. Bahçeli paradigmayı değiştirdi. Sonra ikinci adım Öcalan’dan geldi; belki en sonda olacak adımı Öcalan en başta atarak örgüte “kendini feshet” çağrısında bulundu. Örgüt de bunu kabul etti. Yani bu kendine has bir model ve bence başarılı.
- Toplumsallaşmanın önünü açacak somut adımlar ne olabilir size göre?
Sayın Bahçeli bu konuda sürekli diretiyor, fikirler ortaya atıyor. Kendi tabanı belki ona karşı çıkacak şeyler bulunuyor. Ama buna rağmen geri adım atmıyor. İşte iktidarın da tam bunu yapması ve somut adımlar atması lazım.
Mesela tutuksuz yargılama çok önemli. Şu anda Türkiye’nin birinci partisi olan CHP’nin 16 belediye başkanı tutuklu yargılanıyor, cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu’na 2000-3000 yıl ceza isteniyor. Ülkenin birinci partisini bu şekilde kriminalize ederek, dışlayarak barışı nasıl yapacaksınız?
Şimdi mesela benim hakkımda kesinleşmiş bir hüküm de yok. Beni niye görevime iade etmiyorsun? Tutuksuz yargılamıyorsun, yargılamayı cezalandırmaya çeviriyorsun, kayyımlar hala devam ediyor. Hasta tutuklularla ilgili bir adım atmıyorsun. Feti Bey de söyledi geçen gün; tutuklama bir ceza değil, cezanın infazını sağlayan geçici bir araçtır. Adaleti sağlamak bir söylem değil eylem meselesidir.
Selahattin Demirtaş, Osman Kavala, Tayfun Kahraman, Can Atalay; daha bilmediğimiz birçok insanla AYM ve AİHM kararları uygulanmıyor. Bunlarla ilgili hem AYM’nin hem de AİHM’in kararları var. Bir devlet olmanın temel felsefesi bir anayasasının olmasıdır. O neden uygulanmıyor? Bir taraftan “Barış yapacağım” diyorsunuz, öte taraftan CHP’ye operasyonlar devam ediyor. Yani bir tansiyonu düşürün. Partiler birbirinin düşmanı değil, birbirinin rakibidir. Ve siyaset nezaketle yapılmalı. Siyaset toplumu yönetme sanatıdır.
- Malumunuz meclis heyetinin Öcalan ile görüşmesine dair tutanakların sınırlı ve kadrajlanmış olarak açıklanması hem DEM Parti’nin hem de sizin partinizin tepkisine neden oldu.
Şimdi bir kere İmralı’ya gitme meselesi yanlış yönetildi. En sona doğru bırakılması birinci yanlıştı. İkincisi de bu iş adeta bir referanduma çevrildi, toplumda tartışıldı “Efendim gidilsin mi, gidilmesin mi?” diye. Üçüncüsü de tam CHP kurultayının öncesine denk getirildi bu tartışma. Dördüncüsü de bu adım öncesinde CHP’nin demokratikleşme namına ortaya koyduğu taleplerin hiçbirinde bir karşılık olmadı. Bir de tabii son olarak sizin biraz önce hatırlattığınız gibi CHP tabanının önemli bir kesimi İmralı’ya gitmeye karşıydı. İster istemez bir lider adım attığı zaman kendi tabanına da kulak asması lazım. Barışa desteğimiz sürüyor.
- Deminki sorumu tekrar sorayım çünkü yanıtını alamadım. Abdullah Öcalan’la konuşmadan PKK sorunu bitirilebilir mi?
Muhatap aktörler kimse, onlarla diyalog kurulmalı. Aktörlerle konuşulmalı. Bu işin silahlarla ilgili muhatabı kim? Öcalan olmasaydı, bu çözüm süreci bu noktaya gelir miydi? E bu realiteye gözünü kapatan, gündüzü kendine gece yapar. Ayrıca CHP iktidara karşı önemli bir tavır koydu, dedi ki “Atılması gereken demokratikleşme adımlarını atmıyorsunuz. Ve İmralı’ya gitme meselesini utangaç bir biçimde, hatta gizleyerek, bizi öne atarak yönetiyorsunuz. Yanlış yönetiyorsunuz ama ben yine de masadan kalkmıyorum. Tutanaklar gelsin, biz yine burada oturup konuşuruz, barış sürecine destek veririz.”
Bugün Kürt sorunu konusundaki en ileri lafları Cumhuriyet Halk Partisi söylüyor. Evet, 2005 yılında Sayın Erdoğan da gitti Diyarbakır meydanında “Kürt sorunu var” dedi. E ama aradan geçen 15-20 yılda işi “Böyle bir sorun yoktur” noktasına getirdi. Ondan dolayı işte Kürtler zaten bir anlamda koptular AK Parti’den.
- “Aldığı riskler nedeniyle seçim kaybeden” liderlerin hatırlatılırsa, Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan adım beklemek gerçekçi mi?
Seçim kaybetme meselesi değil. Ben diyorum ki; Kürt meselesini çözen, Türkiye’ye barışı armağan eden insanlar tarihin altın sayfalarında yerini alacaklar. Sayın Cumhurbaşkanı’nın bu işi biraz ağırdan aldığı söyleniyor ya… Benim bakışıma göre o henüz kamuoyunun nabzını takip ediyor, alandan gelen verilere bakıyor. Meseleyi toplumsallaştıramadığı için siyaseten kâr zarar hesabına bakılıyor. Hâlbuki bu iş böyle başarıya gitmez. Kaldı ki 23-24 yıl çok uzun süredir. Yani bu, ülke için de faydalı bir şey değil. AK Parti seçmeni için de tebdili mekânda ferahlık var. Hangi parti olursa olsun, 23-25 yılda yorulur, yanlış yapar.
- Biraz ütopik bir şey konuşmuyor muyuz şu anda? Hem Erdoğan’ın hem de AKP’nin seçim kaybetmeyi göze alması gerektiğini savunuyorsunuz. O siyasi ekolü iyi bilen biri olarak bu söylediğinizin gerçekçi olduğuna inanıyor musunuz hakikaten?
Siz sanıyor musunuz ki orada öyle tartışmalar yok? Elbette ki insanlar şunu görüyorlar; bir değişim olmadan ekonomi düzelmez, bir değişim olmadan adalete olan güven yeniden tesis edilemez. Adalet ve Kalkınma Partisi’nin içinden de bu gidişten memnun olmayan insanlar olduğunu biliyorum.
- Neden en ufak bir renk vermiyorlar o zaman kamuoyuna?
Hüseyin Çelik eski bakan değil mi? Şu anda partide görev almıyor olması, onun kimliğini değiştirmez. O mahallede böyle düşünen bir kişinin olduğunu biliyorsak, aslında öyle düşünen yüzleri binler vardır. Ben size başka bir şey söyleyeyim. Belki Cumhurbaşkanı Erdoğan gelecek seçimlerde hiç aday olmayacak. Yani bu bir ihtimaldir. Eğer seçim biraz gecikirse, 2027 sonuna doğru falan kalırsa Cumhurbaşkanı’nın aday olmayabileceği bir ihtimal olarak görülebilir.
- Esenyurt Belediye Başkanlığı görevinize iade edilmediniz. Bunun olabilmesi için herhalde hakkınızdaki bütün davaların düşmesi gerekiyor değil mi?
Hayır. Ben istenirse yarın da göreve iade edilebilirim. Bu İçişleri Bakanlığının yetki ve takdirinde. Kayyımın sürüyor olması, bir demokrasi ayıbı. Esenyurt halkı da bir an önce görevime iademi bekliyor.
Kaynak: Tr724
***Mutluluk, adalet, özgürlük, hukuk, insanlık ve sevgi paylaştıkça artar***
