NECİP F. BAHADIR | YORUM
Rahmetli Turgut Özal, 1980’li yıllarda ‘iki buçuk parti’ hayal etmişti. Hayaller başka gerçek başkaydı. 90’larda parti enflasyonu vardı. Merkez sağ iki büyük partiye bölünmüştü. Sol da öyle; CHP’nin yanında Bülent Ecevit’in DSP’si varlığını sürdürüyordu. Siyasi arena ‘beylikler dönemi’ gibiydi. Beyler vardı ama ‘Beylerbeyi’ yoktu.
Siyaset kendi dinamikleriyle değil dış müdahalelerle şekilleniyordu.
Aynı çizgiyi paylaşan partiler birbirlerini tüketti. Mesut Yılmaz’ın ANAP’ı ve Tansu Çiller’in DYP’si tarih oldu. Ecevit’le birlikte sol cenah bütünüyle CHP’ye kaldı. Özal’ın hayali 2002 seçimlerinde gerçekleşti. Meclis’e sadece iki parti girebilidi. ‘Buçuk’ dışarıda kaldı. Özal’ın ‘buçuk’ dediği parti hangisiydi? Kürt partisi mi? Yoksa Türk milliyetçilerinin partisi mi? Milli Görüş mü?
Erbakan’ın Milli Görüş partileri ‘buçuk’a en yakın adaydı.
Pratik başka gelişti. Milli Görüş’ten kopan Erdoğan’ın AKP’si siyasetin merkezine oturdu. Özal, siyaset sahnesine çıkınca Demirel, “Tapulu arazime gecekondu yaptırmam.” demişti. Erdoğan hem merkez sağı, hem de muhafazakar alanı işgal etti. Ne Demirel’in tapusuna baktı ne de Erbakan’ın… Gece kondu ama tek katlı baraka değil, çok katlı apartman dikti.
Çatırdı sesleri geliyor!
15 Temmuz’un oluşturduğu olağanüstü siyasi iklimi çok iyi kullandı. Ve Erdoğan tipi bir ‘ucube sistem’ kurdu. Şartlar ‘ittifakları’ zorunlu kıldı. Neticede siyasete ikili yapı egemen oldu. Bir blokta Erdoğan’ın AKP’si… Yanında MHP, BBP gibi milliyetçi partilerin yanısıra DSP ve Vatan Partisi hizalandı. Diğer bloktaysa CHP ve solun çatısı altında hayat bulan Saadet, Deva, Gelecek gibi muhafazakar partiler…
Türkiye son üç-dört seçime ikili blok halinde girdi. Kemal Kılıçdaroğlu mayıs yenilgisinin bedelini koltuğuyla ödedi. Ve CHP bloku esnemeye başladı. Erdoğan bloku da sağlam değil, çatırtılar geliyor. Bahçeli’nin MHP’si kulvar dışına çıkmak için hamle üzerine hamle yapıyor. MHP’nin kopması siyasi dengelerin bütünüyle değişmesi anlamına gelir. MHP’nin yerini İYİ Parti veya DEM’le ikame etmek de kolay değil. Kaldı ki bu iki parti ‘çantada keklik değil’. DEM’e kazanmak için Öcalan kartı da yetmez. Yerel seçimlerde denendi.
Tayyip Erdoğan, Özgür Özel’le yarışmak istiyor
Bugün tam da doğum sancılarının yaşandığı zaman dilimindeyiz. Her iki blokun mevcut halleriyle seçimlere taşınması imkansız gibi. Resmen değilse de erken seçim süreci başladı. Erdoğan’ın iktidarını dönemin sonuna kadar sürdürmesi zor. Elini CHP’ye attı, karıştırmaya başladı. Rakibi olarak gördüğü Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş hakkında ‘yargıyı’ devreye sokarken medyasına da ‘saldırı’ emri verdi. İmamoğlu veya Yavaş yerine Özgür Özel’le yarışmak istediğini tahmin etmek zor değil.
Bir Ankara gazetecisi Deniz Zeyrek, katıldığı bir televizyon programında, ismini vermediği AKP’li yetkilinin şu sözünü aktardı: “Biz Özgür Özel’i parlatma kararı aldık.”
31 Mart sonrası AKP medyasını takip edenler için sürpriz değil bu. Her şey ayan beyan ortada. Erdoğan’ın, Özgür Özel’e ‘özel ilgisi’ kara gözü, kara kaşı için değil. Bir siyasi plan ve hesap gereği. Özgür Özel’i gözüne kestirdi. Yumuşama veya normalleşme adımlarını başka türlü izah edilebilir mi? Her şey koltuk için.
Koltuk Özgür Özel’in başını döndürdü!
Kılıçdaroğlu tecrübesini yaşayan sol aynı hatayı tekrarlar mı? Türk siyasi tarihi, çıkarılmayan derslerin, alınmayan ibretlerin tekrarlandığı örneklerle dolu. Koltuğun Özgür Özel’in ‘başını döndürdüğü’ attığı her adımdan, yaptığı her açıklamadan belli oluyor. 31 Mart’tan zaferini siyasi hamlelere dönüştüremedi. Erdoğan’ın belirlediği gündemin peşine takıldı gitti. Oysa süreci şekillendirecek olan CHP’ydi. CHP gelen, AKP giden partiydi. 31 Mart’ın doğurduğu imkan ve fırsatları değerlendiremedi. Parlak zaferi heba etti.
Erdoğan aday olabilecek mi? Anayasa ‘hayır’ diyor. Bütün kapılar kapalı. Ortağı Bahçeli adaylık için ‘anayasa değişikliğinin’ şart olduğunu söyledi. Özgür Özel ise akla ziyan bir yaklaşımla, “2,5 bizden!” diyerek erken seçim kararıyla tekrar adaylığına destek vereceklerini açıkladı. ‘Erdoğan’la yarışmak ve yenmek isteriz’ dedi. Siyaseten isteyebilirsiniz de mevzuat ne olacak? Anayasa ne olacak?
Normal şartlarda aday olamaz
Erdoğan’ın ne anayasa değişikliğiyle ne de erken seçim kararıyla adaylığı söz konusu olabilir. Gerçek hukukçuların hemen hepsi Erdoğan’ın bir daha aday olamayacağı konusunda hemfikir. Özgür Özel’in sözünün ‘CHP politikası haline gelmesi’ de pek kolay değil. Bugün AKP medyası CHP’nin potansiyel adaylarını diline dolamış durumda… Peki Cumhur İttifakı’nın veya AKP’nin adayı kim olacak? Var mı bir veliaht? Erdoğan bu yönde hiçbir işaret vermiş değil.
Amerika’da Trump’ın seçimleri kazanmasından sonra siyasi kulislerde Berat Albayrak’ın ‘bakanlığa geri dönüşünün’ çok konuşulduğu doğru. Mümkün mü? Belki… Ama kesinlikle dönüşü ‘muhteşem’ olmayacak. Konjonktür gereği koltuğunu tekrar elde etmiş olacak. Eğer kulisler doğru çıkarsa. Bir zamanlar Erdoğan’ın koltuğunu bırakabileceği potansiyel isimlerden biriydi. Ailenin projesiydi. İstifa ediş biçimiyle projeyi kendi eliyle berhava etti. Bugünkü ekonomik felaketin sebeplerinden biri olması da cabası…
Bir ‘Bülent Arınç senaryosu’ var. Erdoğan’ın kendisinden sonra Arınç’a yol vereceği ve bunu da hissettirdiği kulaktan kulağa fısıldanıyor. Arınç’ın ‘sessizliğini’ bu beklentiye bağlayanlara sık rastlıyorum. Erdoğan, Arınç gibi bir ismin ağzını koltuk vaadiyle bağlamış olamaz mı? Mümkün. Fakat halefini Arınç olarak belirlemesi bana zayıf ihtimal görünüyor. Bir kere yaşı geçmiş, dinamizmini yitirmiş… Kıblesi Erdoğan’a ayarlı dolayısıyla seyyar hale gelmiş bir siyaset yorgunu. Ne parti tabanında ne de toplumda karşılığı var. Arınç dünün adamı, bırakın yarınları bugünü bile yok.
Erdoğan fitne-fesat konusunda çok mahir. 22 yıllık iktidarı bunun başarılı örnekleriyle dolu. Potansiyel rakipleri Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş hamleleriyle gayri resmi seçim sürecine start verdi. Karşı bloku ve CHP’yi karıştırmak için elindeki bütün imkanları seferber etti. Siyasi oyunu Özgür Özel üzerine kurdu.
Peki kendi bloku ne olacak?
Aynaya baksa kendi yıpranmışlığını, yaldızlarının döküldüğünü görecek. Eski halinden eser yok. ‘Yenilmez adam’ putu yıkıldı. Nasıl aday olacak? Aday olamazsa yerine kimi koyacak? Bunu ne konuşan var, ne tartışan. Varsa yoksa CHP’nin adayları…
Siyaset AKP ve CHP’ye mahkum mu? Bir üçüncü yol açılamaz mı? Cevabı başka yazının konusu…
Türkiye’de bu haberi engelsiz paylaşmak için aşağıdaki linki kopyalayınız👇
Kaynak: Tr724
***Mutluluk, adalet, özgürlük, hukuk, insanlık ve sevgi paylaştıkça artar***