Ekonomim yazarı Abdullah Tolu, Danıştay’ın özel iletişim vergisinin gider olarak yazılamayacağına yönelik karar verdiğini yazdı.
Danıştay’ın konu ile ilgili ilk kararları, Maliye’nin son görüşü doğrultusunda olduğunu dile getiren Tolu, yazısında şunları aktardı:
”Daha sonra, Danıştay 3. Dairesi tam aksi yönde bir karar vererek, Gider Vergileri Kanunu’nun 39. maddesinin 6. fıkrasının muhatabının telekomünikasyon altyapısı kurup işleten veya telekomünikasyon hizmeti sunan işletmeler olduğu, bu nedenle özel iletişim vergisi mükellefleri tarafından verilen telekomünikasyon hizmeti nedeniyle şirketler adına düzenlenen faturalarda yer alan hizmet bedeli üzerinden hesaplanan özel iletişim vergisinin kurumlar vergisi matrahının tespitinde gider olarak dikkate alınması gerektiğine hükmetti (Danıştay 3. Dairesi’nin 22.10.2020 tarihli ve E. 2019/7253 K. 2020/4086 sayılı, aynı tarihli ve E. 2020/211 K. 2020/4088 sayılı Kararları).
Şirketlerin büyük bir kısmı, bu kararlara dayanarak, telekomünikasyon şirketleri tarafından adlarına düzenlenen faturalarda yer alan hizmet bedeli üzerinden hesaplanan özel iletişim vergisini kurumlar vergisi matrahlarının tespitinde gider olarak dikkate aldılar.
Şaşırmayın, tam olarak böyle oldu!
Danıştay 3. Dairesi son olarak verdiği bir kararında,
“Gelir Vergisi Kanunu’nun 40. maddesinin birinci fıkrasının 6. bendine göre gider vergileri işletme ile ilgili olmak şartıyla safi kurum kazancının tespitinde gider olarak dikkate alınabilmekle birlikte, 6802 sayılı Kanunun gider vergileri uygulaması açısından özel hüküm niteliğindeki 39. maddesinin özel iletişim vergisinin gelir ve kurumlar vergisi uygulamasında gider olarak kaydedilemeyeceği hükmü ile bu genel kurala istisna getirilmiştir.
Öte yandan, özel iletişim vergisinin mükellefleri 6802 sayılı Kanunda sayılan işletmeciler olarak belirtilmiş ise de, bu işletmeciler sadece vergi tahsil ederek vergi dairesine yatırmakla yükümlü tutularak vergi yükünün hizmetten yararlananlar üzerinde kalması amaçlanmış ve özel iletişim vergisinin gelir ve kurumlar vergisi uygulamasında gider olarak kaydedilemeyeceği kuralıyla ilgili olarak herhangi bir istisna da öngörülmemiştir.
Bu durumda, özel iletişim vergisinin bu verginin mükellefi olunup bulunmadığına bakılmaksızın gelir ve kurumlar vergisi uygulamasında gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmamaktadır.”
şeklinde açıklama yaparak, önceki kararlarında yer alan görüşünden vazgeçti (Danıştay 3. Dairesi’nin 12.06.2025 tarihli ve E.2024/2901, K.2025/2783 sayılı Kararı). Yani, Danıştay 3. Dairesi de, Maliye’nin şu anki görüş ve uygulamasına döndü!”
Yazının tamamı için tıklayın