Genel Kurul’dan seslenen Aydeniz: İmralı kapılarını açın

ANKARA – Kürt sorununa değinen DBP Eş Genel Başkanı Saliha Aydeniz, “Halklar arası nefret çarkından medet ummaktan, toplumsal kutuplaştırmadan, hamasetten, ırkçı, rantçı ve talan siyasetinden vazgeçin. Tekrar tekrar söylemeye devam edeceğiz.İmralı kapılarını açın” dedi. 

Meclis Genel Kurul’un da 2022 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanun Teklifi ve 2020 Merkezi Yönetim Bütçe Kesin Hesapları’nın görüşmelerinde Demokratik Bölgeler Partisi (DBP) Eş Genel Başkanı Saliha Aydeniz, değerlendirmelerde bulundu. 

Türkiye açısından son derece önemli bir zaman aralığında bütçe görüşmelerinin gerçekleştiğini dile getiren Aydeniz, “Elbette biliyoruz bu bütçe halkın bütçesi değil. Sarayın, savaşın ve hukuksuzluğun bütçesi ile karşı karşıyayız. Bunun şüphesiz birçok sebebi var. Ben özellikle inkâr edilen yapısal-sistemsel ve toplumsal bazı meseleler üzerinde konuşacağım” dedi.

‘7 BAKANLIĞA AYRILAN BÜTÇE SAVUNMAYA AYRILIYOR’

Türkiye’nin ekonomisini savaş bütçesine kurban eden bir ülke olduğunu dile getiren Aydeniz, “Çünkü içinden geçtiğimiz çağ, bir vekalet ve hibrit savaşları çağıdır. Türkiye, tüm yatırımını hibrit savaşlarına harcayan ülkelerin başında gelmektedir. Savunma sanayi ve bu alanda faaliyet gösteren 5 büyük şirketin bilançosu ve savunma sanayi destekleme fonu için ayrılan kaynaklara bakıldığında 350 milyar TL’yi aşıyor. Bu genel bütçenin yüzde 20’sini oluşturmaktadır. Yani vatandaş olarak her 5 TL’mizin 1 TL’si silahlanma ve güvenlik harcamalarına gitmektedir. 2022 bütçe dağılımına baktığımızda, tarım üretimi, deprem düzenlemeleri, kentsel politikalar, aile, kadın, gençlik, sosyal politikalar, hukuk, sanayi teknolojisi gibi 7 bakanlığa ayrılan miktar 218,57 milyar TL’dir. Güvenlik-askeri alana ayrılan bütçenin on milyarlarca altındadır” diye belirtti.

‘DEMOKRASİ YERİNE FAŞİZM İSTENİYOR’

Bütçe giderlerinin hangi yollarla harcandığını toplumun bilmediğini aktaran Aydeniz, konuşmasını şöyle sürdürdü: “Çünkü ilgili kurumlar asla şeffaf olmadı. Ancak kamuoyu bu harcamaların nereye gittiğini gayet iyi biliyor. Savaşa, silaha harcanan her bir kuruş bizim sağlığımızdan, eğitimimizden, değerlerimizden ve geleceğimizden gittiğini biliyor. Bu iktidarın çocuklarımızın elinde kalem değil silah olmasını; sanayi yerine orduların, teknoloji yerine savaş sanayisinin, demokrasi yerine faşizmin gelişmesini istediğini biliyor. Sadece Halk mı biliyor? Hayır, artık Dünya da biliyor.

TÜRKİYE’NİN DURUMU İÇLER ACISI

Bakın; Kara Paranın Aklanmasının Önlenmesine ilişkin Mali Eylem Görev Gücü örgütü Türkiye’nin kara paranın aklanması ve terörizmin finansmanının engellenmesinde başarılı olmadığı, daha sıkı takip edilmesi gerektiği gerekçesiyle Gri Liste’ye alındı. Bunun ne demek olduğu herkesin malumu. Fakat durum sadece bundan ibaret değil. Türkiye ayrıca global suç indeksi raporunda Avrupa birincisi ve dünya 12. olarak yerini almaktadır. Her ulusal/uluslararası raporda Türkiye’nin durumu içler acısı. Doların yükseltilme politikasında olduğu gibi, tüm bunlar bile isteye oluyor.

BORCA BATMAYI GÖZE ALMA SAVAŞIN KENDİSİDİR

Artık hukuksuzluğu, gaspı, siyasetsizliği, liyakatsızlığı, erdemsizliği biricik varlık sebebi yapan bir rejim aklı ile karşı karşıyayız. Hakikatleri eğip bükebilirsiniz ama koparamazsınız. Bu ülkede hangi sorunu konuşursak, üzerindeki tozu alırsak varacağımız yer Kürt sorunu oluyor. Kayıtlara geçmesi için belirtmek istiyorum: Kısa süre önce Demokratik Gelişim Enstitüsü Kürt sorunu ve savaş realitesine dair bir rapor yayınladı. Raporda açık bir şekilde mevcut devlet aklının reddi var. Türkiye’nin Kürt sorununun çözümünde güvenlikçi politikaları tercih etmesi nedeniyle son 40 yılda 3 trilyon dolar kaybettiği söyleniyor. İşte bu iktidarın ve ortağının savaş uğruna her şeyi feda ettiği, gençlerin, kadınların, emekçilerin, işçilerin, alın terinden yediği ve tüm kaynakları peşkeş çektiği ve milyar dolarlar borca batmayı göze aldığı şey savaşın ta kendisidir.”

KÜRT SORUNU, KÜRTLERİN İNKARIDIR

 

Peki çözümü değil de çözümsüzlüğü için bu kadar çaba sarf edilen ve adına Kürt sorunu denilen şey tam olarak nedir? Özce şudur; Kürtlerin anavatanlarının parçalanması ve inkarıdır. Toplumsal gerçekliklerinin derinden bölünerek kendilik olmaktan çıkarılmalarıdır.Siyasi iradelerine ket vurulmasıdır. İnkâr ve imhacı yöntemler karşısında boyun eğmeye zorlanmalarıdır. Ekonomik ihtiyaçlarını gidermenin öz kimliklerinden vazgeçme aracına dönüştürülmesidir. Kendi öz kimliklerine dayalı bir kültürel ve ideolojik varlık haline gelmelerine fırsat ve yasal statü tanınmamasıdır. Çağdaş eğitim araçları ve uygulamalarından mahrum bırakılmalarıdır. Tüm bu alanlar bütünleşerek uygulanınca öz varlık ve kimliklerinin yok sayılması, özgür yaşama sorununa dönüştürülmesidir. 

 

MECLİS KÜRT SORUNUNU İNKAR EDEREK, AÇILDI

 

Diğer bir deyişle Kürt sorunu bir ulusal sorun değil, ulus olmaktan çıkarılma sorunudur.İşte yüzleşmekten korkulan şey tam da budur. Kürt sorunun ne olduğunu çok uzağa gitmeden 1 Ekim de bu meclisin açılışı ile görmek mümkün. Meclis Kürt sorununun inkârı ile açıldı. Bu sorunun tüm boyutlarıyla çözüldüğü söylendi. Yani iddia ettiğiniz üzere Kürt sorunu ve çözümü iki Kürtçe şarkı dinlemek değildir. William Shakespeare zamanında Roma yöneticilerinin durumu için ‘Utan ey çağ!’ demişti. Biz de iktidara diyoruz: Utanın, utanın, diyoruz.

 

ÇİLLER NASIL KAYBETTİYSE İKTİDAR DA KAYBEDECEKTİR

 

Demokrasinin ‘D’sini bile bırakmayanlar Kürt sorunu kalmadı diyorlar. Kürt sorununu inkâr eden iktidarlar kaybetmeye mahkumdur. Bunu ben değil tarih söylüyor. 1970’lerde Milliyetçi Cephe Hükümetleri, 1980’lerdeki hükümetler,1990’larda Çiller hükümetleri nasıl kaybettiyse bugün kü mevcut iktidar ve ortağı da kaybedecektir. 

 

İMRALI TECRİDİ

 

Türkiye tarihi, ulus-devlet olarak inşa edildiği süreçten beri T’lerin tarihi olmaya devam ediyor. Te’dip (edeplendirme), Tenkil (cezalandırma), Taqtil (katletme), Techir ( göçertme), Temsil (asimile etme), Temdin (medenileştirme) ve Tasfiye (etkisizleştirme) ile var olmaya çalıştı iktidarlar. Bu politikalara şimdi de; T Tipi cezaevleri ve tecrit de eklenmiş durumdadır. Türkiye’de güncel kronik meselelerin esas nedeni İmralı’da derinleştirilmiş tecrit rejimi ve özel hukuk uygulamalarıdır. 

 

BARIŞI KURMAK İÇİN ÇABALAMADIĞI TEK BİR GÖRÜŞME VAR MI?

 

İmralı’da sayın Öcalan ve yanındaki 3 siyasi tutsağa uygulanan mutlak tecridin dünyada benzeri ve İmralı yasalarının bir örneği yoktur. Neden tecrit var diye sorduğumuzda çatışmalı süreç ve terörizm yanıtı veriliyor. Oysa bu tecridin bu şekliyle uygulanmasının sebebi, İmralı’nın Kürt sorununun demokratik çözümünde kararlılıkla ısrar etmesidir. Devletin bireysel haklar temelinde Kürt sorunundan kurtulma politikasını reddetmesinden kaynaklıdır. Hangi İmralı görüşmesinde savaş çağrısı yapılmıştır? Gerek çözüm sürecinde gerek öncesi ve sonrasında, avukatlar, ailesi, milletvekilleri ve devlet görevlileri gitti geldi. Barışı kurmak için çabalamadığı tek bir görüşmesi var mıdır?

 

TECRİDİN AHLAKİ VİCDANİ BİR YANI YOKTUR

 

Bu görüşmelerin her bir satırını Erdoğan da devlet yetkilileri de okudu. Hangisinde savaşa, çatışmaya, kavgaya, çözümsüzlüğe çağrı vardır? Avukatlarıyla yaptığı son görüşmede ‘imkân verilsin 1 haftada çözerim’ diyen, en küçük bir görüşmeyi bile barış zemini oluşsun diye çabalayan kimdir? Son 8 aydır da aile ve avukat görüşü neden yapılamıyor, neden izin verilmiyor? İmralı tecridi için bu kadar kaygı ve endişe belirtilirken bu sürece yetkililerin bu kadar sesiz kalınması kabul edilir değildir. Zaman tükeniyor. Krizler içinde debelenen bu ülkenin çatışmaya değil barışa, sağduyuya ihtiyacı var. Bu sağduyu Öcalan’dır. Bu tecridin ahlaki, insani, vicdani ve hukuki hiçbir yanı yoktur. Tecritte ısrar Öcalan’ın varlığını tehlikeye atmakta ısrardır. Kürt sorununa karşı çözümsüzlükte ısrardır, savaş siyasetinde ısrardır, diyalog kurmamakta ısrardır. 

 

İMRALI KAPILARINI AÇIN

 

Ekonomiyi, aşımızı, işimizi mermilere feda etmekte ısrardır, halkların geleceğini çalmakta ısrardır. Tüm bu ısrarlar sonucunda bugün derin devlet, paramiliter güçler ve darbe mekaniğinin yönetim şekli haline gelmesi tesadüf değildir. Ülkenin kurtuluşu 2013 Newroz manifestosuna ve Dolmabahçe Mutabakatına dönmekten geçiyor. Demokratik siyasette ısrar eden Sayın Öcalan’a kulak vermekten geçiyor. Halklar arası nefret çarkından medet ummaktan, toplumsal kutuplaştırmadan, hamasetten, ırkçı, rantçı ve talan siyasetinden vazgeçin. Tekrar tekrar söylemeye devam edeceğiz: ‘İmralı kapılarını açın…’”