Tunus’taki mevcut huzursuzluğun son mağduru, Cezayir sınırına yakın Kasserine’deki Sbeitla’dan Haykel Rachdi. Rachdi, Tunus medyasında yer alan haberlere göre biber gazı kapsülü ile kafasına vurulduktan sonra hastanede hayatını kaybetti.
Protestolar devam ederken, polis, çoğunluğu genç olan yüzlerce göstericiyi parlamentonun önüne getirdi. Bir grup, şehrin kuzeyindeki Hay Ettadhamen işçi mahallesinden oraya yürüdü.
Guardiani’ın haberine göre, protestocular, 2010-11 kış devrimiyle ilgili sloganlardan kaçınırken, içeride politikacılar, 2019’daki sonuçsuz seçimlerden bu yana beşinci olan önerilen yeni bir hükümeti kabul edip etmeme konusunda tartışmaya devam ettiler.
Talepler ne?
Tunus’un dört bir yanında, sivil toplum grupları ve insanlar ekonomik kalkınma, polis şiddetine son verilmesi ve olaylarda tutuklanan tahmini 1.400 kişinin serbest bırakılmasını talep ediyor.
Tunus siyasi iç çatışmalarla kuşatılmış durumda ve polis gücü, kendi eylemlerinin kıvılcımlanmasına yardımcı olduğu devrimden bu yana neredeyse tamamen yenilenmemiş durumda.
Pandemi ülkenin hayati önem taşıyan turizm endüstrisini yok etmeden önce bile Tunus’un ekonomisi mücadele ediyordu.
Sosyal huzursuzluğun temel nedenlerinden biri olan işsizlik, ülke çapındaki işgücünün yaklaşık% 15 oranında sabitlendi ve 15 ila 24 yaşındakiler arasındaki işsizlik oranı % 36’ya yükseldi.
“Gidenleri suçlayamam”
Tunus merkezinin batısında getto bir bölge olan Ezzahrouni’de Nassredine, bölgenin gençlerini şiddete sürükleyen yoksulluğu anlattı.
Soyadını vermeyi reddederek, dört diplomasına rağmen iki yıldır çalışmadığını söyledi:
“İnsanların yasadışı yollarla [Avrupa’ya] göç ettiğini gördüğümde, onları gerçekten suçlayamam.
“İşler kötüye gidiyor. Artık her yer kapalı.”
Arap baharı sonrası
Arap baharının başarılarından biri olarak övülmesine rağmen, istikrarsızlık son on yılda Tunus’u zor durumda bırakmaya devam etti, zira ondan sonra gelen hükümetler zengin ve fakir arasındaki büyük uçurumun üstesinden gelemedi.
Ülkenin koalisyon hükümetinin son değişikliği, yolsuzluk veya çıkar çatışmalarıyla suçlanan dört bakanın atanmasını içeriyordu ve cumhurbaşkanı Kais Saied tarafından reddedildi.
Bu, Tunus’un salgını atlatmak ve protestocuların istediği sistemik reformları yapmak için ihtiyaç duyduğu siyasi fikir birliğine ilişkin umutları da baltaladı.
İşsizlik oranları ve yaşam
Uluslararası Para Fonu’na göre, ülkenin halihazırda can çekişmekte olan ekonomisi 2020’de “benzeri görülmemiş” bir şekilde % 8,2 daraldı.
Bu düşüş Tunus genelinde hissedildi, ancak Tunus’u çevreleyen yoksul mahallelerde ve aşağıdaki zorlu iç bölgelerde olduğu kadar hiçbir yerde hissedilmedi:
Pandemiden önce bile işsizlik% 30’a kadar çıkmıştı. Bu bölgelerde, pandeminin birçok aileyi ayakta tutan gündelik çalışma türü fırsatlarını kapatmasıyla birlikte, hükümetin eylemsizliğine duyulan öfke, polis şiddeti ile ağırlaştı.